شهادت

اوایل فروردین ماه بود، گردان ما در تنگه کورک سر پل ذهاب قرارداشت، گرد و غبار ناشی از انفجار ها مانع دید می شد محمد خمپاره 60 رامستقر کرد. مواضع دشمن را هدف قرارداد وآماده شلیک شد، بچه ها زیر لب خدا را صدا کردند و آنها نیز آماده تیراندازی شدند، دیدگانی نگاهی به سربازانش انداخت و گفت: «چرا بیکار هستید؟» یکی از آنان پاسخ داد در این وضعیت چه کاری از ما ساخته است؟» محمد نفس عمیقی کشید و گفت: «اگر دستتان روی قبضه تفنگ منتظر فرمان است، نباید بیکار بنشینید، حمد و سوره بخوانید». با شنیدن این سخن یکی از نیروها پاسخ داد:«عزیزجان در این موقعیت حمد و سوره بخوانیم».

محمد نگاهش را از بچه ها دزدید و آرام گفت: «برای من بخوانید، چون شهادتم نزدیک است». چند لحظه گذشت و قامت تنومند محمد رستم بر خاک افتاد دعای همیشه اش در گوشم پیچید، «خدایا مرا سعید زنده بدار و شهید بمیران».

منبع:کتاب با امیران دل ها